|
20 jaar geleden kwam ik in
Canada een geweldig leuke hond tegen, en dat werd de aanleiding van mijn
passie.
Mijn hondenkennis ging niet
verder dan de Groenendaler Dulo uit mijn prille jeugd. Waar ik
was, daar was Dulo en met hem mocht overal heen, zelfs in het bos aan de
overkant van ons huis. Hij beschermde mij met zijn leven, hij was veel
groter dan ik, dus lag ik vaak op de grond. Een zomervakantie werd hem
noodlottig. Hij logeerde bij vrienden, liep weg en is nooit meer
gevonden. Toen kwam Juffrouw Tedje(zo genoemd door mijn kinderen)
volgens mijn zonen een cocktail d''amour met 38 rassen in zich. Tedje
ging op stap en werd moeder van drie pups, beeldig alle kleuren van de
regenboog. We hielden er een, want Tedje ging met mijn dochter mee. Onze
pup werd Humpy genoemd, hij moest uiteindelijk op hoge leeftijd
inslapen. Intussen was een rode Cocker spaniel bij ons gedumpt.Een
heerlijk eigenwijs ding. Ging te pas en onpas naar zee, schuimde de
strandtenten af naar iets te eten en kwam weer naar huis. Het werd wel
zijn dood, want hij kwam onder een auto. Toen kwam die hond in
Canada in zicht. Een schat van een hond, leek op een Golden en op
een Labrador, bracht alles steeds maar weer terug, wat je ook gooide.
Hoe zo apporteren, wisten wij veel!!
Toen we weer thuis waren, zonder
hond, zijn we gaan speuren naar zo''n hond, een retriever dus. We
hoorden, dat er in Rotterdam een tentoonstelling gehouden werd, daar
zouden ook Golden Retriever pups zijn. Dom en nooit wat bijgeleerd togen
we naar Rotterdam. Wat een ervaring! Alleen pups waren er wel, maar niet
te Koop. We kwamen in contact met de secretaresse van de G.R.C.N. Het
hemd werd ons van de gat gevraagd en na vele maanden waren wij aan de
beurt voor een pup.Gespeend van enige kennis gingen we in Overijssel
kijken. Depups waren 4 weken, zagen er mooi uit volgens ons, maar
bewogen bijna niet, op 1 na, een kleintje, maar dat meteen mijn hart
stal. Ik vroeg de fokker, die voor mij te bewaren, waarop hij mij een
beetje verbaasd aankeek. Toen we de pup gingen halen, riep de
fokker verheugd uit het raam:"die kleine is er nog, hoor" Ze
woog 3 kilo, maar.................................
ze werd wel de stammoeder van het Golden Vlies!!!
..............en ZO IS HET BEGONNEN ............
Ik ben gaan trainen met Asheila
van de Olde Meyer, eerst gehoorzaamheid en later jacht, daar was ze goed
in.
We kwam een reu bij voor mijn
echtgenoot, en ja....ik ging kynologie studeren.
De beiden Goldens werden gezond
verklaard, geheel volgens de regels van de G.R.C.N. en op 1-8-1983 werd
ons eerste nestje geboren.
Ik fok nog steeds en stel hoge
eisen aan de honden, qua bouw, gezondheid,kwaliteit en vooral het
karakter.
De te gebruiken reu ga ik
,onaangekondigd, bekijken, in hoofdzaak het karakter.
De pups worden in de huiskamer
geboren en blijven daar, tot ze met plm. 8 weken weg mogen.Ze zijn veel
buiten en worden geconfronteerd met het schot,
Mocht u kennis met ons willen
maken, belt U dan even voor een afspraak.
|